وفای شمع

مردم از درد نمیآیی به بالینم هنوز

مرگ خود میبینم و رویت نمیبینم هنوز

بر لب آمد جان و رفتند آشنایان از سرم

شمع را نازم که میگرید به بالینم هنوز

آرزو مرد و جوانی رفت و عشق از دل گریخت

غم نمیگردد جدا از جان مسکینم هنوز

روزگاری پا کشید آن تازه گل از دامنم

گل به دامن میفشاند اشک خونینم هنوز

بقیه درادامه مطلب